Laura Kuensberg: Birleşik Krallık yerel seçimlerinde partiler için ne iyi ne de yanlış gidebilir?

Perşembe günü İngiltere’de binlerce meclis üyesi için yapılan seçimler, son birkaç haftadır milletvekilleri, meclis üyeleri ve onların destekçilerinin seçmenlerin kapılarını çaldığını gördü.

Bir an için siyaseti unutun – O toplantıda neyin ters gidebileceğine dair bazı tüyler ürpertici hikayeler duydum. Ve kapı sohbetlerinin ters gitmesinin en yaygın yolu?

Bir milletvekili “Çıplak insanlar” diyor. Uzun süredir siyasi aktivist olan “Korkunç bir çıplaklık var” diyor. Eski bir kabine bakanının tam anlamıyla İngiliz üslubuyla belirttiği gibi, “seçmenlerin soyunması, bunu ebeveyn rehberliğinin sınırlarına kadar götürmek için ellerinden gelenin en iyisini yapsalar bile, her zaman dile getirilmez.”

Başka bir milletvekili bana 50’li yaşlarında bir kadının kapıyı açtığında “Annen içeride mi?” diye sorduğunu anlattı. Bunu ağzından kaçırdı.

Meslektaşlarından biri, kapıyı çalmasına yardım eden yedi yaşındaki kızlarının, bir adamın “çıplak veletiyle kapıyı açması” nedeniyle gözlerini kapatmak zorunda kaldığını söyledi. Bir başkası, bir akşam araba kullanırken, “Bahçedeki bir barakadan tamamen çıplak bir adam çıktı ve sessizce merhaba dedi. Ben kaçtım!”

Köpek talihsizliği yaygın görünüyor. Leicester’daki hoşnutsuz bir seçmen, Alsaslılarından ikisini bir milletvekili olarak atadı.

Başka bir karşılaşmada, bir aktivist kolunu yaylı bir posta kutusuyla sıkıştırdı (posta kutusu tasarımının deneyimli kapı tokmakları için popüler bir öğe olduğunu keşfettim), sonra evde oturan köpeği ısırdı ve sıkışan kola astı.

Ve romantik bir felaket oldu. Bir milletvekili, bir meslektaşının kız arkadaşını başka bir adamın evinde kapıyı çalarken buldu – “Ona kırmak zorunda kaldık – çok iğrenç” dediler – o kadar çok!

Muhafazakar Parti’nin lideri Greg Hands, bu hafta bana Lancashire’da soruşturma yürütürken sürücünün yağmurda kaydığını ve ardından birinin ön kapısına çarptığını söyledi. Herhangi bir hasar olup olmadığını görmek için Bay Hands değil, seçmen kapıyı açıp açtı ve “Az önce değiştirdik” dedi.

Önümüzdeki hafta, Alsaslılar veya çalkantılı olaylara rağmen siyasi partilerimiz için neyin iyi neyin yanlış gidebileceğini bir iki dakika düşünelim.

Numaraları kıran olağanüstü Sir John Curtis, buradaki anketle ilgili bir ön bilgi yazdı – bu seçim bölgelerinin en son 2019’da ele geçirildiği zaman hem Muhafazakarların hem de İşçi Partisi’nin zor durumda olduğuna dair çok önemli bir hatırlatma da dahil.

Ayrıca, yerel seçimlerin şok korku, yerel faktörler ve düşük seçmen katılımından büyük ölçüde etkilendiğini unutmayın. Ancak önümüzdeki Perşembe günü milyonlarca seçmenin alacağı kararlar, daha büyük siyasi tabloya ağırlık veriyor.

Rishi Sunak nasıl bir hata yapabilir? Bay Hands tarafından önerilen 1.000 sandalyeyi kaybetmek korkunç olurdu.

Rakiplerinden biri bunun “kötü” bir tavsiye olduğunu söylüyor. 2019’da Muhafazakârlar bu koltuklarda çok başarısız oldu.

Ancak bu tür uyarıları öne çıkarma fikri (anlıyorsunuz), eğer bu sayıdan çok daha az kaybederlerse, Perşembe ve Cuma günleri stüdyolardaki muhafazakar politikacılara karşı çıkıp “Vay canına, herkesten daha iyiydi” deyin. . Beklenen.”

Eski bir kabine bakanı, şüphesiz “genel anlatı yüzlerce Tory kaybı olacak” diyor. Ancak basit rakamların ötesinde önemli olan, kayıpların nereden geldiğidir – kampanyaya dahil olan bir milletvekili. “Broşür dağıtmadıkları için Tory shires’da bir sürü koltuk kaybedeceğiz” diyor.

2019’da ilk kez maviye dönen alanlarda Muhafazakar desteğin ne kadar yapışkan veya kaygan olduğunu dikkatlice izleyin. Bakanın ifadesiyle, bir kez daha “iki Britanyalı’nın hikayesi” olacak – Brexit, tahminlerine göre haritanın nasıl oyulacağına hala rehberlik edecek.

Muhafazakarlar için ne doğru gidebilir? İşçi Partisi, ulusal kamuoyu yoklamalarının öne sürdüğünden ziyade gerçek oylarda önde.

Tekrar belirteyim, yerel seçimler genel seçim değildir. Ancak harika seçim hesaplayıcılarımız, ülke genelinde oy kullanma kabinleri ziyaret edildiğinde ulusal oy tahminlerini ortaya koyuyor.

Muhafazakar stratejistler aylardır İşçi Partisi’nin ulusal anketlerdeki desteğinin yumuşadığını söylüyorlar. Sözde öngörülen stokta çok dar bir boşluk, bunun doğru olduğunu düşündürür.

Perşembe günü ne olursa olsun, Rishi Sunak için şimdiden bir şey yolunda gitti. Göreve geldiğinde, seçimden önce yönetebileceği, yoksa altı ay boyunca ortaya çıkması gerekeceği söylentisi vardı.

Ancak, şimdi ileri sarın. Beklenmedik bir şey olmadıkça Sunak Bey’in işinin düzene girmesi pek mümkün değil. Partinin kaderini birdenbire değiştirmedi ama düşüşü frenledi.

İşçiler için doğru olan nedir? Muhafazakarların 1.000’den fazla kaybedebileceğini söyleyen aynı uzmanlar, İşçi Partisi’nin yaklaşık 700 meclis sandalyesi alabileceğini öne sürüyor.

İşçi milletvekilleri rakamlarla alay ediyor. Biri, “500, beklentilerimizi aşacak – İşçi Partisi Genel Merkezi’nde havai fişekler olacak – ve Keir bile kendine bir şişe şampanya patlatacak” diyor.

Beklentileri yönetme eski oyununu hatırlayın. Ancak bir gölge bakanın “önemli ve önemli kazanımlar” olarak tanımladığı şeyi göstermesi için parti üzerinde baskı var. Birkaç yüzden az koltuk kaldı, yanlış giden bir gece endişe verici olabilir.

Bununla birlikte, emek kaynaklarıyla konuşmaya devam eden şey, kazanımların ne kadar olduğu değil, nereden geldiğidir.

Parti, genel seçimleri kazanmak için ihtiyaç duyduğu sandalyeler konusundaki yönetim kurulu savaşlarında kasıtlı olarak zaman ve çaba harcadı. Bir gölge bakan, “Sayıya göre değil, haritaya göre karar vereceğiz” dedi.

Güneydeki varlıklı bölgelere meydan okumak ve seçmenlerin Boris Johnson yönetimindeki Muhafazakarlara yöneldiği kuzeydeki eski bölgelerinin bir kısmını yeniden ele geçirmeye çalışmak gibi çok farklı yerlerde koltuk toplayabileceklerini gösterme baskısı var.

Keir Starmer’ın aylarca süren anket sonuçlarını gerçek hayata çevirme şansı var. Ancak destekçileri, partiyi ikna edici bir şekilde 10. sıraya taşıdığı için Birleşik Krallık genelinde destek göstermek istiyor. Bunun, yeni kampanya yöntemlerini anlamaları için bir fırsat olduğunu söyledi – “operatörlerimizi güçlendirmek”. Sosyal medyanın daha agresif kullanımları işe yaradı.

Konseyler, daha küçük partiler için fırsatlar bulma yeridir. Liberal Demokratlar, ister Surrey ister Stockport olsun, üslerini yeniden inşa etmeye çalışıyor.

Onlar için ne doğru gidebilir? Lib Dem içerdekileri, belki de 200’lük kazanımlar elde etmenin “oldukça makul” olacağını söylüyor ve tüm partiler gibi onlar da genel seçimlerde rekabet edebileceklerine inandıkları alanları belirliyorlar.

Parti, anketlerde ulusal çapta önde olmasına rağmen, “muazzam bir Tory karşıtı duygu” olarak kapı eşiğinden bildirdiği ve İşçi Partisi’ne yönelik coşku eksikliğinin bir kombinasyonundan kâr elde etmeyi umuyor.

Konsey seçimleri, Mid Suffolk’ta ilk kez bir konseyde çoğunluğu elde etmeyi ve toplamda 100 sandalye eklemeyi uman Yeşil Parti için büyük bir an.

Parti, anlamlı bir genel seçim atılımını uzun süredir atlattı, bu nedenle yerel meclislerde tabanını oluşturmaya devam etmesi hayati önem taşıyor. Reform Partisi’nin aday gösterdiği aday sayısı da bilinmiyor. Brexit, partinin kalıntılarından inşa edildi ve bunun nasıl bir etkisi olacağını bilmek zor.

Bunlar sokağınızda, mahallenizde, kasabanızda veya şehrinizde olup bitenlere dayalı seçimlerdir. Yerel olaylardan büyük ölçüde etkilenirler ve ülkenin her yerinde görülmezler.

Ancak ulusal siyasetimizin psikolojisi için önemliler – Rishi Sunak’ın başbakanlık görevinin şimdiye kadarki en büyük gerçek sınavı ve partilerin genel seçimlerde kapıyı çalmasından önceki son büyük oylama.

Kızgın evcil hayvanlar veya dırdırcı sakinlerle kapı eşiğinde yapılan sohbetler, neyin doğru neyin yanlış olduğu konusunda büyük bir fark yaratabilir.