Amerikan siyasetinde kadınların rolünün yeniden tanımlanmasına yardımcı olan ve Kongre’deki yaygın cinsiyetçiliğe karşı zekasını kullanan feminist yasa koyucu Patricia Schroeder Pazartesi günü öldü. 82 yaşında.
Kızı Jamie Cornish bir e-postada, bir Celebration, Fla., felç komplikasyonları hastanesinde öldüğünü söyledi.
Havacı ve Harvard eğitimli bir avukat olan Mrs. Bir aile üyesine bakmak için 18 haftaya kadar ücretsiz izin garantisi veren 1993 tarihli Aile ve Tıbbi İzin Yasası’nın çıkarılmasının arkasındaki itici güç oydu.
İşverenlerin kadınları işten çıkarmalarını ve hamile oldukları için doğum yardımlarını reddetmelerini yasaklayan 1978 Gebelik Ayrımcılığı Yasasının geçirilmesine yardımcı oldu. Ayrıca eşlerin emekli maaşlarında reform yapan, kadınlara askeri işler açan ve federal olarak finanse edilen tıp araştırmacılarını çalışmalarına kadınları dahil etmeye zorlayan yasaları destekledi.
1972’de Vietnam Savaşı’nın rakibi olarak seçilen Mrs. Schroeder, Kongre’de geçirdiği 24 yıl boyunca Silahlı Kuvvetler Komitesi’nde görev yaptı. Oradan, silahların kontrolü ve askeri harcamaların azaltılması çağrısında bulundu.
Askeri personel için faydaları iyileştirmek için çalıştı ve komiteyi kadınların savaş görevlerinde uçmasına izin verilmesini tavsiye etmeye ikna etti; Savunma Bakanı Les Aspin 1993’te sipariş etmişti. 1995 yılına kadar İlk kadın savaş pilotu savaşta uçuyordu. Bu, Schroeder’i ülkedeki en tehlikeli 25 politikacıdan biri olarak nitelendiren Yarbay Oliver North gibi sağcı eleştirmenleri daha da kızdırdı.
Bayan Schroeder’in en kalıcı imajlarından biri, 1987’de cumhurbaşkanlığına aday olmayacağını açıkladığında ağlamasıdır. Denver’daki bir açık hava etkinliğinde, o Duyguya yenildi, gözlerine mendil bastırdı ve bir ara başını kocasının omzuna yasladı. Bu olay, gözyaşlarının klişeleri güçlendirdiğini ve kadınların görev arayışına girmesini engellediğini söyleyen bazı feministleri kızdırdı.
Bu amacı desteklemek için çok şey yapan bir kadına karşı ironik bir suçlama. Bayan Schroeder, Colorado’dan Kongre’ye seçilen ilk kadın ve Silahlı Hizmetler Komitesi’nde görev yapan ilk kadındır. Başından beri bariz ayrımcılıkla mücadele etmek zorunda kaldı ve iki küçük çocuk annesi, anne ve kanun koyucu olarak nasıl çalışabileceğine dair sorularla karşı karşıya kaldı.
“Beynim ve rahmim var ve ikisini de kullanıyorum” diye yanıtladı.
Capitol Hill’e vardığında, “Kai Gulag” adını verdiği ve bazen “Küçük Patsy” olarak görevden alındığı bir kurum olan Evdeki 14 kadından biriydi.
Kadınların birçok kongre üyesini sinirlendirdiğinin tamamen farkındaydı. “İki kadının evin zemininde durması çok komik” dedi. “Genellikle en az iki kişi gidip ‘Bu nedir, darbe mi?’ Bizi toplum içinde birlikte görmekten neredeyse korkuyorlar.
“24 Years of Homework … and Place is Still a Confusion” (1998) adlı kitabında, “ister kadın tarafı (hiç yok) için savaşalım, ister bir yer için savaşalım. Biz her cephede verilen savaşları” yazdı. işeyebilir.”
Kadınlara yönelik düşmanlık özellikle muhafazakar Louisiana Demokrat Temsilcisi F. Tamamı erkeklerden oluşan Silahlı Hizmetler Komitesi’nin güçlü başkanı Edward Hebert tarafından işaret edildi. 1973’teki ilk grup toplantısında, Bayan Schroeder’i bir Afrikalı-Amerikalı olan Temsilci Ron Dellums ile aynı koltuğa oturttu. Kitabında anlattığı gibi, o ve Mr. Dellums ayrıca “yanak yanağa” oturmak zorunda kaldı çünkü başkan “kadınların ve siyahların” normal “bir üyenin değerinin yalnızca yarısı kadar olduğunu söyledi.”
Bu sözleri gerçekten söylediği belli değil – Mr. Tellum’unki de dahil olmak üzere diğer hesaplarda bu alıntı yok – ama Bayan. Schroeder keskin bir hatipti ve onu kullanmaktan korkmuyordu.
Ronald Reagan’ı İran-Kontra skandalı gibi kötü haberlerin tutmadığı “teflon başkan” olarak damgalayan oydu. Başkan Yardımcısı Dan Quayle hakkında şunları söyledi: “Roe ile Wade’in Potomac’ı geçmenin iki yolu olduğunu düşünüyor.”
Muhaliflerinin gücüne ilişkin analizi, gerçeğin acısını taşıyordu: “Cumhuriyetçilerin dehası, orta sınıfı nasıl kutuplaştıracaklarını nasıl anladıkları ve biz kendi çıkarlarımıza karşı oy kullanıyoruz.” Başkan adaylığıyla kısa flörtü sırasında, yanıtlamaya çalıştığı soru şuydu: “Amerika bir kadını destekleyecek kadar erkek mi?”
Bayan Schroeder, Gary Hart’ın zina yaptığı ifşa olduktan sonra istifa edene kadar, gelecek vadeden 1987 başkanlık kampanyasının eşbaşkanıydı. Ani yokluğu, Bayan Schroeder’i kendi başına koşmaya sevk etti.
Beyaz Saray’ın peşine düşseydi, 1972’de Demokratik adaylık arayan Brooklyn Temsilcisi Shirley Chisholm’dan bu yana büyük bir partiden bunu yapan ilk kadın olacaktı.
Ancak Denver’da buna karşı karar verdiğini açıkladığında kalabalık yuhalandı. Destekçileri ondan yarışmasını bekliyordu. O an gözyaşları sel oldu.
“The Presidential Whip-Stakes” adlı kitabında “Başkanlığı sürdürmeyi ne kadar istediğimi hafife almıştım” diye yazmıştı.
Konuşmama devam ettim ama manşetlere çıkan sözlerim değil gözyaşlarım oldu” dedi. “O on yedi saniye tam bir çöküş olarak kabul edildi.”
Aslında, bir medya çılgınlığı yarattılar. Feminist köşe yazarları, yüzyılın sonlarında bir kadının cumhurbaşkanlığına aday olma şansını mahvettiğini söylerken, muhafazakar eleştirmenleri onun tehlikeli bir duygu sergilediğini söyledi.
Sert tepki, yalnızca Amerikan siyasetinde kadın ve erkeklere yönelik çifte standardın altını çiziyor.
“Bence harika” dedi söz konusu, “Kimse Joe Biden’ın insanların hepsinin çaldığını düşündüğü için erkeklerin geleceğini mahvettiğini veya Gary Hart’ın hepsi oynadıkları için erkeklerin geleceğini sonsuza kadar mahvettiğini söylemedi.”
Patricia Nell Scott 30 Temmuz 1940’ta Portland, Ore’de doğdu.Babası Lee Combs Scott bir pilottu. Annesi Bernice, birinci sınıf öğretmenliği yaptı. Aile sık sık taşındı ve sonunda Bayan Schroeder’in liseden mezun olduğu Des Moines’e gitti.
Pilot lisansını 15 yaşında aldı ve Phi Beta Kappa’nın bir üyesi olduğu Minnesota Üniversitesi’ne girdi ve burada felsefe, tarih ve siyaset bilimi okudu.
Oradan, 500’den fazla kişilik bir sınıftaki 15 kadından biri olduğu Harvard Hukuk Okulu’na gitti. 1962’de James Schroeder ile evlendi. oğulları Scott Schroeder; ve Bayan Schroeder’in erkek kardeşi Mike Scott.
Bayan Schroeder, 1964 yılında Harvard Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, ailesiyle birlikte Denver’a yerleşti ve burada Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu’nda çalıştı, Planlı Ebeveynlik için gönüllü olarak danışman olarak çalıştı ve Colorado Üniversitesi ile Regis Koleji’nde ders verdi.
1972’de Başkan Richard M. Nixon yeniden seçildi. Kocası da dahil olmak üzere diğer liberaller, onu ön seçimde ona meydan okumaya teşvik etti. Kazanması gerektiğini düşünmediler, ancak birinin görüşlerini – savaş karşıtı, çevre yanlısı ve kadın hakları – dile getirmesinin önemli olduğunu düşündüler.
Neredeyse hiç parası ve desteği yoktu ama mesajı ve coşkusu tuttu. Gloria Steinem onun için kampanya yürüttü. Nixon heyelanına rağmen, Cumhuriyetçi görevliye karşı ön seçimleri ve genel seçimleri kazandı. Yıllar sonra, FBI dosyasını istediğinde, büronun o yarış sırasında kendisini izlediğini, evine zorla girdiğini ve muhbir olarak kocasının berberini işe aldığını keşfetti.
Belirgin bir Cumhuriyetçi muhalefetle 11 kez daha yeniden seçildi. Demokratların 1994’te Meclisi kaybetmesinden sonra iki yıl azınlıkta kaldıktan sonra emekli olmaya karar verdi. 56 yaşında ve Meclis’te en uzun süre görev yapan kadın olacak ve kararı birçok Demokrat’ı üzdü.
New York’tan bir Demokrat olan Temsilci Carolyn Maloney, The Washington Post’a “O bir koç, lider, stratejist” dedi. “O, açık ara, zamanımın en büyük feministi.”
Bazı düşmanları bile onun kin ve saygısını taşır. Cumhuriyetçi Meclis Başkanı Newt Gingrich’in basın sekreteri Tony Blankley, “Mirasının, bu işin onurlu bir parçası” olarak nitelendirdiği siyasi söylemde etkili olacağını hissediyorum.
Ayrıldığında, Kongre’de toplumsal cinsiyet eşitliğinin olmamasından bıkmıştı. diyor Los Angeles Times: “Bence kızlar buraya gelip takımın bir parçası olacakları konusunda kendilerini kandırmamalı.”
Başkan ve baş işletme görevlisi olmadan önce Princeton’da kısa bir süre öğretmenlik yaptı. Amerikan Yayıncılar Birliği11 yıl çalıştığı Kitap Yayıncılık Sektörü Ticaret Odası.
Orada, o sertti Google’ın telif hakkıyla korunan kitapları dijitalleştirme planına karşı çıktı, Google, “yazarların ve yayıncıların yeteneklerini ve varlıklarını ücretsiz olarak devrederek milyonlarca dolar kazanmaya çalıştığını” duyurdu. Anlaşmazlığın sonunda bir çözüm 2008’de yazarlara ve yayıncılara tazminat ödenecek ve bazı durumlarda kullanıcıların bir kitabın içeriğinin yüzde 20’sine kadarını görmelerine izin verilecek.
Daha sonra, o ve kocası Florida’ya, özellikle de Walt Disney Company tarafından inşa edilen (ve satılan) bir topluluk olan Celebration’a emekli oldu. O bir aktivistti ve tıpkı on yıllar önce kitabında tasavvur ettiği gibi, aile hayatını iyileştirmek ve gezegeni önemsemek gibi onu her zaman harekete geçiren sebepleri sürekli olarak savunuyordu.
“Verandamda sallanan budalalığımla,” diye yazdı, “yirmi birinci yüzyılın herhangi bir faks, e-posta veya iletişim yöntemiyle düzeltilmesi gereken sosyal yanlışları anlayamıyorum.”
Vivek Şankar Katkıda bulunulan rapor.
